Hepimiz yaptığımız ve yapacağımız her şeyi bir sıfata uygun olarak yapmaya çalışıyoruz. Sıfatlara layık olmak için bu çabamız. İyi bir insan, çalışkan ve başarılı bir öğrenci, titiz ve temiz ev hanımı…
Bilmeden ve istemeden kendimizi bu sıfatlar dünyasının içinde buluyoruz. Bu dünyada herkese yetecek kadar “sıfat” var, çeşit çeşit. Kelimeleri insanların üstünde nasıl durduğuna bakmadan yapıştırıyoruz, kimseye sormadan. İşin kolayına kaçmak aslında bu. Hiç tanımadığımız, konuşmadığımız ve konuşamayacağımız insanlara da yapıyoruz bu oyunu. Pek bir memnunuz bizden başka herkese bir kelime ile seslenmeyi; cahil, aptal, saygısız.
Herkese kötü sıfatları layık görürken, kendimize en güzellerini ayırmamızda üstümüze yoktur. Öyle sahipleniriz ki onları. Kimsenin kullanmasını istemeyiz, bizimdir hepsi ve bizim olmalıdır. Her kim cümle içinde kullanırsa “bizim sıfatlarımızı” sürgün edilir hayatlarımızdan.
İsminiz unutulabilir, size yakıştırılan sıfat ise asla.
Bir ömür boyu yakamızda görünmeyen bir rozet gibi taşırız onu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder