Konuşurken alabildiğine cesur insan, yazarken de bir o kadar çekingen. İp gibi dizilir boğazına insanın kelimeler kalemden satıra akana kadar. Yazabilenler için ise durum farklıdır. Bazen yazamaz insan. Kelimeler uçar gider kalemi her eline aldığından aklından, o an anlar ki insan; yazamamak, yaşamamaktır!
Tanıdığımız kelimeler yabancılaşır aniden. Cümle içinde kullanılmamak için birbiriyle yarışırlar adeta. Direnirsiniz hepsini özenle seçersiniz, bir hikaye, düşünce, birkaç manalı söz yazmak istersiniz. Çok masum bir istektir bu. İçinizde biriktirdiklerinizi artık söze dökme vakti geldiğinde, yazma isteğiniz hayal dünyanızın önüne çekilen kelime bendine karşı galip gelir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder