Mavi bizimdir!

Sen o ayak seslerini duymuyorsun, biliyorum!
Perdelerin sımsıkı kapalı, sen güvendeysen sorun yok.
Ah bu bencilliğin başımıza ne işler açtı, hala bir çocuğun boş gözleriyle bakıyorsun dünyaya.
Her şeyi biliyormuş gibi gezip hindi gibi kabarıyorsun ya, sinir katsayım tavan yapıyor.
Ve ne yazık ki, sana benzeyen yüzbinlerce insanımız var.
Tüm bu sefaletin arasında hala mutlu çocuğu oynuyorsun. Pollyanna yaşasaydı tahtını sana devrederdi.
Sen geldiğinde her yer maviydi, mavi özgürlüğün rengiydi çünkü, ilk onu aldın bizden. Her şeyi griye çevirmeyi başardın. Sana söz veriyorum kırık burunlu pinokyo! Çocuklarımız maviye hasret büyümeyecek.
Özgürlüğümüzü geri alacağız. Şimdi sen gül, son gülen biz olacağız.